Galeria Politechniki Krakowskiej, ul. Warszawska 24

Zapraszamy na WERNISAŻ w dniu 2 marca (czwartek) o 17:00

Wystawa czynna w dniach 27.02-16.03.2023 w godzinach 11:00-15:00

MAREK PYKA absolwent AGH (fizyka techniczna) i UJ (filozofia).
Po kilkuletnim okresie pracy w AGH, jego rozwój zawodowy został określony przez ten drugi kierunek studiów.

Na Politechnice Krakowskiej pracuje od 35 lat, a rozwój naukowy realizował na Wydziale Filozoficznym UJ. Fotografią interesuje się od szkoty podstawowej, była to czarno-biała fotografia analogowa. Miał w tym okresie pewne osiągniecia na lokalnych wystawach ukazujących piękno jego rodzinnych stron, Żywiecczyzny. Z fotografia całkowicie nie rozstał się nigdy, choć były dłuższe przerwy. W ciągu ostatnich kilkunastu lat fotografuje coraz częściej i więcej. Przedmiotem jego zainteresowania jest szczególny rodzaj pejzażu, pejzaż refleksyjny, niejako filozoficzny. Tym natomiast co najbardziej interesuje go od strony formalnej, jest światło.

Słowo światło jest często używane w tradycji filozoficznej w sposób metaforyczny, w próbach ujęcia najbardziej zadziwiające zdolności ludzkiego umysłu, to jest zdolności do „widzenia” świata, do jego uświadomienia i rozumienia.

W metaforycznych ujęciach możliwe jest to dzięki przypisaniu światła ludzkiemu rozumowi, albo też światłu pochodzącemu z jakiegoś innego źródła. W jeszcze innym metaforycznym kontekście wiedza – jako rezultat poznania – stanowi światło pozwalające rozumieć splątaną rzeczywistość doświadczenia naukowego, ludzkiego, historycznego.

W metaforach filozoficznych światło pozwala na zrozumienie rzeczywistości, dotarcie do prawdy. Bez światła rozumu i światła świadomości nic nie wiedzielibyśmy o istnieniu świata i siebie samych.
W fotografii światło umożliwia zobaczenie i rejestrację jakiegoś fragmentu rzeczywistości, ale dobre światło umożliwia coś więcej, umożliwia ukazanie jego piękna. Oczywiście w obrazie fotograficznym ważny jest także sam temat – wybrany fragment rzeczywistości – i kompozycja.

Choć organizowane są wyprawy fotograficzne w dalekie kraje, światło jest wszędzie, nie trzeba jechać aż na antypody. To właśnie odpowiednie światło sprawia, że temat całkiem zwyczajny zyskuje coś niezwykłego, a nawet najbardziej ciekawy widok w typowym świetle wygląda całkiem zwyczajnie.

Przedstawiane zdjęcia są w dużym stopniu zapisem poszukiwań autora w tym waśnie kierunku. Od kilku lat nowy watek w poszukiwaniach wyznaczają dawne obiektywy analogowe. naukowego, ludzkiego, historycznego.

Niektóre z nich mają interesujące sposoby wychodzenia ze sfery ostrości i oddawania obszarów nieostrych (bookeh), co nadaje im niepowtarzalny charakter. Nowym obszarem pracy są badania tego charakteru i różnice między niewielkimi polami ostrości a nieostrym tłem. Efekty te widoczne są przy zdjęciach z bliska stąd zdjęcia kwiatków i roślin. Ale i tu światło nadal pozostaje głównym kierunkiem poszukiwań.